من به نماز عشق می ورزم (قسمت چهار)

قسمت قبل ادامه ریشه های عبادت و بخش ابعاد عبادت را مطالعه کردیم ...

...ان شاءالله مفید واقع بشود...

چگونه عبــــــــــــــــادت کنیم؟

روش عبادت را باید از قرآن و عترت آموخت . آنگونه که آدرس هر خانه را باید از صاحب خانه گرفت .

1- آگاهانه

در حدیث است :

دورکعت نماز عالم ، بهتر از هفتاد رکعت نماز جاهل است

و رسول خدا فرمود :

از نماز ، آن قسمی مورد قبول است که انسان بر اساس تعقل و آگاهی بخواند.

امام صادق میفرماید :

هر که دو رکعت نماز بخواند و بداند با که سخن می گوید و چه میگوید ، گناهانش بخشیده می شود .

2- عاشقانه

عبادت از روی عشق ، نشاط آور و لذت بخش است و آنگونه که بیمار از غذا لذت نمیبرد ، عبادت کنندگان بی شوق هم ، لذتی از پرستش نمیبرند .

امام صادق فرمود :

عبادت را به خودتان تحمیل نکنید.

آنگونه که برای دیدار یک شخصیت محبوب ، نشاط و شوق داریم ، برای دیدار با خدا هم باید چنین باشیم.

3- خالصانه

ملاک ارزش و اعتبار عبادت ، اخلاص است و عبادت ناخالص و از روی ریا ، نفاق ، شهرت طلبی و عوام فریبی ، بی اعتبار و فاقد ارزش است .

عبادت بی اخلاص ، همچون جسم بی جان و پیکر بی روح است .

4- خاشعانه

پرستش باید با قلبی سرشار از عظمت خدا و کوچکی خود باشد .

قرآن ، در وصف مومنان ، «خشوع در نماز » را بیان میکند.

برای خشوع در نماز باید نمازگزار چنان عبادت کند که گویا خدا را میبیند و ذلت و کوچی خویش در برابر قدرت و عظمت او حس میکند.

در حدیث است :

خدا را چنان عبادت کن که گویا او را میبینی ...

ادامـــــــــــــــه دارد ...

پی نوشت : در قسمت بعد آفات عبادات را مطالعه خواهیم کرد ؛ منتظر باشید ...