برا آقا خامنه ای
....
هـمـان روز کـه در کـوچـه هـا فاطـمـه سـیـلـی خـورد، بـه مـا فهـمـاند پای عـلـی ایـسـتادن آسـان نیـسـت...
راه
ولـایـت پر اسـت از راهـزنانی کـه در طـمـع ایـمـان مـردمـان نشـسـته اند
، یـک روز قیـمـت امـامـشـان چـند سـکـه طـلـاسـت،
یـک روز گندم ری
و یـک
روز...
نمـی دانم امـروز تو را بـه چـه فروخـته اند کـه حرف هـایـت را نمـی شـنوند و هـشـدارهـایـت را نمـی فهـمـند...
چـقدر شـبـیـه مـولـایـت شـده ای...
خـطـبـه هـایـی کـه مـی خـواند و گوش هـایـی کـه نمـی شـنیـد...
یـک روز جـان مـسـلـمـیـن را بـهـانه کـردند تا عـلـی را از نبـرد بـا دشـمـن مـنصرف کـنند و امـروز نان مـسـلـمـیـن را...
پای عـلـی ایـسـتادن آسـان نیـسـت، فاطـمـی بـایـد بـود تا کـه فهـمـیـد...
پای
تو ایـسـتاده ایـم آقاجـان،
حتی اگر هـمـه آنهـا کـه روزی عـمـار تو نام گرفته بـودند
، گوشـه عـزلـت بـرگزیـنند و عـافیـت طـلـبـی پیـشـه کـنند و
دیـگر بـه خـطـرهـایـی کـه اسـلـام را تهـدیـد مـی کـند!
کـاری نداشـته
بـاشـند، کـه تاریـخ پر اسـت از داسـتان جـامـاندن ایـنان...
پای
تو ایـسـتاده ایـم،
حتی اگر نیـاز بـاشـد قرمـزی خـونمـان،
خـط هـای
قرمـزت کـه یـک بـه یـک کـمـرنگ و کـمـرنگ تر مـی شـوند ، را رنگیـن کـند...
پای
تو ایـسـتاده ایـم امـا دلـمـان مـی لـرزد،
مـی لـرزد هـروقت تنهـایـیـت را فریـاد مـی زنی ،
مـی لـرزد وقتی مـی گویـی خـسـته نمـی شـوی از گفتن ایـن حرفهـا،
وقتی بـفهـمـیـم گوشـی بـدهـکـار حرفهـایـت نیـسـت،
ولـی ایـن
را آویـزه گوشـشـان کـنند کـه صبـر مـی کـنیـم بـه فرمـان شـمـا ،
و
بـسـاطـشـان را جـمـع مـی کـنیـم
، آن روز کـه فرمـانت بـر چـیـز دیـگری
رقم بـخـورد...
دل نوشت : ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند .
سجاد مقید
