یکی بود یکی نبود ؛ غیر حسیــــــن شاهی نبود

همیـــــن چایــــــی ســــاده...

حسیــــــــــــــــن جان!

در شهــــر تو هر چیــــــــــز دهد مــــــزه ی باده

انگـــــــــــور...

رطـــــــــــب...

یـــا که همیــــــــــــــــن چایـــــــی ســـــــــــاده...

میـــــــــــــان دشتـــــــــــــ...

من به رقیه ها حساسم...

روز شمار محــــــــــــــرم

من عشق را یافتم ...

زیباترین سکانس

قشنگ ترین سکانس زندگیت :

بهت بگن بیا بریم کربلا…

وسط بین الحرمین سلام بدی….

ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین…

پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی….

برسی ورودی حرم حضرت عباس….

پشت در حرم بشینی و سلام بدی….

باچشم پر اشک اذن دخول بخونی….

بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی….

پیرهن مشکی

سلام بر علمدار

ای که حاجـــــت ز حسیــــن می طلبی ...

شوخی که نیست ...

چه روزهای با عظمتی ست ...